پترولوژی، و ژئوشیمی دایکهای دیابازی منفرد در افیولیت شمال نائین

افیولیت نائین قسمتی از مجموعه افیولیتی حاشیه غربی خرده قاره ایران مرکزی است و با مساحتی بالغ بر  500کیلومترمربع در کنار گسل نایین- بافت رخنمون دارد .سن جایگیری این مجموعه افیولیتی را بر اساس میکروفسیلهای یافت شده در آهکهای پلاژیک به کرتاسه فوقانی و پالئوسن پیشین نسبت دادهاند] [1دایکهای دیابازی رخنمون یافته در این افیولیت به علت فرآیندهای دگرگونی هیدروترمالی، متاسوماتیسم، و تکتونیک به چهار گروه میکروگابرو – گابرو، گابروهای با دگرگونی هیدروترمال ،دایکهای رودنگیتی ، و آمفیبولیت تفکیک شدهاند] .[2در نمودارهای ژئوشیمیایی این سنگها دارای سرشت تولهایتی هستند و الگوی به هنجار شده آنها نسبت به کندریت تا حدودی از عناصر نادر خاکی سبک و سنگین غنیشدگی نشان میدهد. غنیشدگی آنها از عناصر یاد شده که منطبق بر روند سری تولهایت اقیانوسی است را میتوان به منشا تفریقیافته آنها نسبت داد. ژئوشیمی عناصر کمیاب و عناصر نادر خاکی و همچنین مقدار  )la/sm( n >1,5و  )la/y( n > 1,5که در دایکهای دیابازی دیده میشود مبین محیطهای گسترش میان اقیانوسی  n-morbتا  t-morbدر طی کرتاسه بالایی خواهد بود